Öfkelenmek, sinirlenmek her insanın yaşadığı duyguların başında gelir. Bir insan, öfkelenip, bağırıp çağırıyorsa beyninin düşünme kısmını (korteks) kullanmak yerine limbik sistemiyle hareket ediyor demektir.
Beynin içindeki limbik sistemde yer alan amigdala, hayatta kalma içgüdülerimiz olan “Savaş ya da Kaç” tepkilerimizden sorumludur.
Amigdala aynı zamanda duygusal hafıza ve duygusal tepkilerimizin oluşmasında etkilidir. Sinirlendiğimizde beynimize sinyal gönderir ve beynimiz de katekolamin adı verilen bazı nörotransmitterlerin üretilmesini ve salınmasını emreder.
Öfkelendiğimizde bize güç ve enerji veren adrenalin ve noradrenalin hormonları salgılanmaya başlar. Vücudumuz, bizi birilerine saldırmaya veya birilerinden kaçmaya hazırlar. Bu yüzden savaşa girmeye hazır hissederiz. Hatta adrenalin, hissettiğimiz acıyı bile azaltabilir.
Adrenalin ve noradrenalin kan basıncını artırır, nabzı yükseltir ve soluk alışverişini hızlandırır. Kalp kaslarımız kasılır ve damarlarımız daralır. Terleme ve göz bebeğimizin büyümesi de bu etkilerin yanında yer alabilir. Kanımız bizi aksiyona hazırlamak için vücudumuzun tüm uç noktalarına kadar pompalanır. Öfkeli insanların yüzünün kızarması durumu bu yüzdendir.
Araştırmalar, sinirlenmemizin 3 ana nedeni olabileceğini gösteriyor:
Diyelim ki öfkelendik ve 10’a kadar sayıp sakinleşmeye çalıştık. Sonrasında hâlâ sinirli olabilmemizin nedeni: Sinirlendiğimizde vücudumuza yayılan hormonların kanımızda hâlâ aktif halde dolaşmalarıdır.
Öfkelenen bir insanın sakinleşmesi ve beynin duygusal kısmının hakimiyetini mantıksal kısma geçmesi, ortalama 20 dakika sürebilir; ama siz yine de bu durumun farkında olup 20 dakikalığına inzivaya çekilebilirsiniz.
