Yetişkinlerde 2 veya daha fazla yıl, çocuklarda ise en az 1 yıl süren, üretkenliği azaltan, yaşamdan keyif almayı son derece engelleyen ve kendini iyi hissetme durumunu zorlaştıran depresyonun kronikleşmiş hali distimi olarak tanımlanıyor. Depresyon kronikleştiğinde semptomlar günden güne değişiyor ve genelde sürekli olarak devam ediyor. Distimi olan kişiler, bazen çok iyi hissedebiliyor ancak bu ruh halleri genellikle 2 aydan uzun sürmüyor. Memorial Bahçelievler Hastanesi Psikoloji Bölümü’nden Uz. Psi. Arzu Beyribey, distimi ve tedavi yöntemleri hakkında bilgi verdi.
Distimi (kronik depresyon) nedir?
Distimi, bireyin uzun süreler üzüntü, içe kapanıklık, melankoli, aşırı bilinç, sevinçten yoksunluk ve kişisel yetersizlikten dolayı endişe durumlarını hayatında alışkanlık haline getirmesi sürecine verilen, kronik depresyon durumu olarak tanımlanmaktadır.
Distimi (kronik depresyon) belirtileri nelerdir?
Distimi belirtileri genellikle depresyon belirtilerine benzemektedir. Distimi semptomları şöyle sıralanmaktadır:
Ayrıca, aşağıdaki belirtilerden iki veya daha fazlasına sahip olunabilir:
Ek olarak diğer depresyon çeşitlerindeki gibi; aşırı öfke veya huzursuzluk, sosyal faaliyetlerden kaçınma eğilimi, suçluluk veya endişe duyguları ile üretkenlikte azalma olabilir.
Distimi (kronik depresyon) tanısı nasıl konulur?
Distimi ile majör depresyon belirtileri aynıdır ancak distimide bu belirtiler daha uzun süre ve daha hafif gözükmektedir. Bu nedenle distiminin kişinin kendisi ve çevresi tarafından fark edilmesi majör depresyona göre daha zordur. Hasta en az iki yıldır; tutku, neşe, ilgi, cinsel istek duymuyorsa, kronik depresyon ihtimalini düşünmek gerekmektedir. Distimi tanısı hasta ile gerçekleştirilen terapilerde kurulan iletişim sayesinde, alınan hastalık öyküsü değerlendirmeleri sonucu konulmaktadır.
Distimi (kronik depresyon) tedavisi nasıldır?
Distimi, kronik depresyon olduğundan, yıllarca sürebilir ve yoğunluğu zaman içinde değişebilir. Çoğu durumda bu tip melankolik bozukluk ilaç tedavisinin uygulanmasını gerektirmez, çünkü belirtileri depresyon belirtileri kadar şiddetli değildir. Kendini aynı zamanda majör depresif ataklarla gösterebilir. Bu rahatsızlık için, bilinen tek bir neden veya tek bir etkili tedavi olmamakla birlikte, geleneksel tedavisi antidepresan ilaçlar ve konuşma terapisidir.
Konunun sahip olduğu sosyal desteğin yanı sıra sosyal, iş ve cinsel yaşamlarındaki zorlukları değerlendirmek gerekecektir. En büyük vurgu, yaşam kalitelerini en çok etkileyen ihtiyaçlar olacaktır. Terapistin temel amacı, hastayı hastalığından haberdar etmek ve ruh halinin dengelenmesinde ona yardımcı olmaktır. Diğer zihinsel sağlık problemleriyle kolayca karıştırabileceğinden, distimiyi kendi kendinize teşhis etmeye veya kendi kendinize tedavi etmeye çalışmamak gerekir.
Herhangi bir depresyonla mücadele ediyorsanız, profesyonel yardım almak çok önemlidir. Tek başına çabalamaya çalışmanıza ve size yardım edecek kimseniz yok gibi hissetmenize gerek yoktur. Bir akıl sağlığı uzmanı, belirtilerinizi, duygularınızı ve hayatınızda sizin için gerçekten neler olduğunu daha iyi anlamak için sizinle birlikte çalışabilir. Böyle bir profesyonel yardım ile hayatınızın kontrolünü tekrar kazanmaya başlayabilirsiniz.
Distimi (kronik depresyon) hakkında sıkça sorulan sorular
Distimiden (kronik depresyon) korunmak için öneriler nelerdir?
Distimi tedavi edilir mi?
Çoğu durumda bu tip melankolik bozukluk ilaç tedavisinin uygulanmasını gerektirmez, çünkü belirtileri depresyon belirtileri kadar şiddetli değildir. Bu rahatsızlık için, bilinen tek bir neden veya tek bir etkili tedavi olmamakla birlikte, geleneksel tedavisi antidepresan ilaçlara ek olarak konuşma terapisidir.
Distimi ne kadar sürer?
Distimi, kronik depresyon olduğundan, yıllarca sürebilir ve yoğunluğu zaman içinde değişebilir. Distimi olan kişiler, bazen çok iyi hissedebilir ancak bu ruh halleri genellikle 2 aydan uzun sürmez.
Distimi nasıl anlaşılır?
Distimi ile majör depresyon belirtileri aynıdır ancak distimide bu belirtiler daha uzun süre ve daha hafif gözükmektedir. Bu nedenle distiminin kişinin kendisi ve çevresi tarafından fark edilmesi majör depresyona göre daha zordur.
